مبانی نظری نوروفیدبک

بازخورد عصبی یا نوروفیدبک در اصل، نوعی بیوفیدبک است که با استفاده از ثبت امواج الکتریکی مغز و دادن بازخورد به فرد تلاش می‌کند که نوعی خودتنظیمی را به آزمودنی آموزش دهد. بازخورد، به‌طور معمول از راه صدا یا تصویر به فرد ارائه می‌شود و از این طریق، فرد متوجه می‌شود که آیا تغییر مناسبی را در فعالیت امواج مغزی خود ایجاد کرده‌است یا خیر.

انجمن بین المللی نوروفیدبک و پژوهش (ISNR) تعریف زیر را برای نوروفیدبک ارائه داده است: نوروفیدبک فرایندی است که در آن حس گرهایی بر روی جمجمه قرار می گیرند و ابزارهایی برای بازبینی و نظارت و فراهم کردن اطلاعات لحظه به لحظه به کار می روند که به فرد درباره ی فعالیت فیزیکی مغزی اش با هدف بهبود عملکرد مغز پسخوراند می دهد.

توضیح پروتکل های نوروفیدبک مبتنی بر مطالعات یکپارچه و آموزش کلینیکی می باشد. در ابتدا، درمان های نوروفیدبک برای ADHD از مطالعه ی اولیه ی استرمن آغاز شد. در سال 1968 دانشگاه کالیفرنیا فراتر از فقط کنترل الگوهای امواج مغزی به وسیله ی کاربرد نوروفیدبک در عرصه ی معالجه رفت.

سرفصلهای مبانی نظری نوروفیدبک :

1- مروری بر الکتروانسفالوگرافی

2- تاریخچه نوروفیدبک

3- مکانیزم های عصبی و شناختی زیربنایی نوروفیدبک

4- مکانیزم های شناختی زیربنایی نوروفیدبک

5- مکانیزم های عصبی زیر بنایی نوروفیدبک

6- پتانسیل های وابسته به رویداد

7- مولفه ی P300

8- مولدهای عصبی P300

9- عوامل زیست شناختی موثر بر P300

10- کاربردهای بالینی P300

11- تئوری های مطرح شده درباره ی موج P300

12- مزایا و معایب تکنیک ERP

13- منابع (با فرمت APA)