مبانی نظری اختلال نافرمانی مقابله ای کودکان (ODD)

اختلال نافرمان مقابله‌ای (Oppositional defiant disorder) ODD اختلال رفتاری در دوران کودکی است که کودک مبتلابه رفتارهای خودسرانه با ناسازگاری یا خصمانه در مقابل منابع قدرت نشان می‌دهد.

لجبازی و نافرمانی کودکان یک مرحله اجتناب‌ناپذیر از رشد کودکان است. بارزترین رفتارهای مقابله‌ای بین 18-24 ماهگی بروز می‌کند و در سه‌سالگی به اوج خود می‌رسد و زمانی جنبه آسیب‌شناختی می‌یابد که تداوم یا شدت، وضعیتی غیرعادی پیدا کند و فراوانی آن چشمگیر شود و با وضعیت رشدی و سنی کودک همانند نباشد (امینی، 1390). گرچه بیشتر افرادی که در نگهداری کودکان نقش دارند، تعریف خاصی از مفهوم فرمان‌بری و نافرمانی دارند بااین‌حال تعریف عملیاتی این رفتارها بسیار دشوار است. مک ماهون و فورهند (2003) در راهنمای درمانی خود برای کودکان نافرمان چنین تعریفی را برای عملیاتی کردن این مفهوم ارائه داده‌اند: توجه مناسب به یک دستور در زمان منطقی یا طراحی‌شده، تمییز بین آغاز فرمان‌بری و اتمام یک تکلیف خاص مهم نیست (استوان، 1983).

فهرست مطالب مبانی نظری اختلال نافرمانی مقابله ای کودکان :

1- تعریف اختلال نافرمانی مقابله

2- ملاک­های تشخیصی اختلال نافرمانی مقابله

3- اختلالات همراه با اختلال نافرمانی مقابله

4- سبب شناسی اختلال نافرمانی مقابله

5- شیوع اختلال نافرمانی مقابله

6- عوامل خطرساز و پیش آگهی اختلال نافرمانی مقابله

7- عوامل محیطی اختلال نافرمانی مقابله

8- عوامل ژنتیک و فیزیولوژیک اختلال نافرمانی مقابله

9- عوامل شناختی اختلال نافرمانی مقابله

10- عوامل خانوادگی اختلال نافرمانی مقابله

11- تاثیر بر زیست بوم اجتماعی خانواده

12- مبانی تجربی اختلال نافرمانی مقابله

13- منابع فارسی و لاتین (با فرمت APA منابع ذکر گردیده است)