تعریف روان درمانی :

روان درمانی یا درمان روانشناختی درمان اختلالات روانی، احساسی، شخصیتی و رفتاری با استفاده از روش‌هایی مانند گفتگو کردن با شخص بیمار، گوش دادن به حرف‌های بیمار و راهنمایی کردن او است.

روان درمانی روشی است که توسط درمانگری آموزش دیده به شکل حرفه‌ای، با توجه به خاستگاه «اختلال تحت درمان»، انجام گیرد. روان درمانگری بر دوپایه «رابطه» و «ارتباطات» به شکل کلامی و غیرکلامی استوار است. رابطه‌ای حرفه‌ای بین بیمار و درمانگر است که مبتنی بر اصالت، جدیت، صمیمیت و آزادی است. روان درمانی کاربرد آگاهانه و هدف مند روش های بالینی و نگرش های میان فردی به دست آمده از اصول روانشناختی ریشه دار با هدف کمک به افراد برای تغییر دادن رفتار، شناخت ها، هیجان ها یا سایر ویژگی های شخصی خودشان در مسیرهایی است که شرکت کنندگان در درمان آنها را مطلوب می دانند.

روان درمانگر به فردی گفته می شود که از یک یا چند شیوه از روش های روان درمانی برای حل مشکلات مراجعان خود استفاده می کند. روش های روان درمانی بسیار گسترده و متنوع است و تا کنون بیش از 500 روش روان درمانی توسط نظریه پردازان مختلف ارایه شده است. از قدیمی ترین روش ها مثل هیپنوتیزم درمانی تا تکنیک های جدیدتر مثل درمان اکت.

 در این پکیج تمام تکنیک های روان درمانی را خواهید آموخت.